Kaldırım kenarı çiçeği
Kırlarda papatya bile binbir naz,
Sümbül az bu yaz...
Güller dalında sessiz,
Sense bahar kadar tiz
Yoksa biz, kimsesiz miyiz?

Sakız kokulu hayaletler
Geçer gider,
Birer birer yoluna...

Erkenden indirir kış,
Yollar sıkış tıkış ama
Yine sen, kendinden biten...
Aldırış etmez kimse,
Kimsenin duymaz ruhu aceleden
Biilmem ki neden?

Ceviz yeşili muhabbetler,
Sürer gider, gece biter sonunda

Kaldırım kenarı renksiz,
Belki açmak gereksiz çiçek için
Bu ne biçim bi his...
Kalmadı eski sesler,
Artık küçük nefesler
Yine bizim bu hüzün ve sis...

Günler günleri kovalar,
Biri açar birileri solar,
Kaldırımlar seni de tutar...
Bitsin buz gibi geceler,
Güller kaldırımı deler,
Binbirverendir çiçekler...

Günler günleri kovalar,
Biri açar birileri solar,
Kaldırımlar seni de tutar...
Sesin duyulsun şehrin sakil sokaklarında
Nesil nesil aldandık, aşkın taç yapraklarında..