Grauwend beginsel vol verlangen en nijd
Psalmen in naam van de menselijkheid
Meedogend, hovaardig en lustend naar macht
Krijsend bij daglicht maar bang van de nacht

Gelijkheid, de vrijheid en 't grote verhaal
De kosmische orde werkt centripetaal
Geen pijler schraagt nu nog het hemelgewelf
"Er is maar één god en die god is het Zelf!"

Een tandloze bek vol flauwekul
Een hondensmoel en een korte lul
De Wereldboom groeit door je kont ?
Je vingers in je eigen stront !

De ziener werd blind door de scheiding der delen
Nu kan niets zijn zwakheid nog langer verhelen
Het bespotte icoon - Het object van zijn blaam
Maar allen aanschouwen Jehova's ware erfgenaam

Het einde in zicht voor de innerlijke kring
Hoorngeschal roept op het nieuwe geding
De troepen verzameld - de oorlog ontlokt
Niemand die nog geeft om wat teistert of schokt
Zij zien niet meer neer op wat onder hen zwicht
Wat bij schemering ontwaakt erkent geen recht - enkel plicht
't Verraderlijk tuig voor hun voeten weggemaaid
Herstel van de Wet : men oogst wat men zaait !

Aan bloeddorst en wraak afdoende voldaan
Herneemt 't zonnespan zijn rechtmatige baan
Gebroken is nu die bedrieglijke as
Die 't heelal roteren doet rond het zwakke mensenras
Eeuwen van kommer, bespot en bedrogen
Maar Midgard behoort nu opnieuw aan de Hogen
in de eigen drek wentelt vindt niet langer plaats