Hayat bazen öyle insafsýz ki
Küçük bir boþluðu yakalar
Hissettirmez en zayýf anýnda
Seni ta yüreðinden yaralar

Ellerin kollarýn baðlansa da
Baþýnda kasýrgalar kopsa da
Seniz acýmasýz sevdaya sarar

Sen de benim kadar gerçekleri biliyorsun
Beraber olamayýz benim gibi biliyorsun
Bir baþka dünyanýn insanýsýn yavrucaðým
Sen kendi dünyanýn topraðýnda büyüyorsun

Haklýsýn biraz geç karþýlaþtýk
Oysa hiç konuþmadan anlaþtýk
Bazý þeyler var ki söylenmiyor
Biz seninle sözleri susarak aþtýk

Ýnsan acýlarla kývransa da
Ve o aþkta bir daha doðsa da
Dünyasýný yeniden kursa da
Düþlerle gerçekler ayrý ayrý yaþar