Na ¿aglach mojej wiary
P³ynê przez morze wzburzone
Tylu przesz³o, tylu przyjdzie po nich
Lecz ja trwam w mojej wierze
Jak Nie¶miertelny Ogieñ

Za niez³omno¶æ
Ho³d Nie¶miertelnemu S³oñcu sk³adam
Swaroga Ogieñ w mym sercu p³onie
Pod ¶wiêtym, pradawnym
Mych Bogów znakiem
Idê przez ¿ycie dumny, niez³omny
By w chwale odej¶æ
O zmierzchu czasie
By nastêpnym przekazaæ ten p³omieñ
Odej¶æ tak dumny, spe³niony
Bez wstydu za czas zmarnotrawiony

Ca³e ¿ycie Ognia Symbol
Na mym sztandarze
W nim mej wiary si³a
W nim mych przodków ¶lad
Za niego krew, dla niego ¿ycia dar

Z Ognia Symbolem
Dumnie przez ¿ycie kroczê
Ze S³oñca Znakiem
Na mym sztandarze!

Mg³a zaleg³a na tych wiekach
Co naszymi winny byæ
Wci±¿ szukamy drogi starej
Przez ocean brudnej krwi

Jeste¶my jak echa
Echa dawnych wygranych bitew
Magii natury, obrzêdów ofiarnych
Sprawmy by echa te nie przebrzmia³y
By rozros³y siê w pe³n± nutê

Widzisz w snach wyciêty bór stary
Co ¶wiadkiem by³ tych dni
Dni wolno¶ci, prawdy i chwa³y
Zapomniane s± to dni...

Nagi w kurhan dziada swego wejd¼
Tam te¿ posi±d¼ ow± moc
Moc daj±c± nam przetrwanie
Moc gubi±c± w sercu ból i strach
Strach o przysz³o¶æ dzi¶ niepewn±
Moc obrony Matki Twej
Praw rz±dz±cych ¶wiatem Twym
I daj±cych nam przetrwanie
W nadba³tyckim kraju tym