| A | A | A | A7 |
| A7 | A7 | D |

[Verse 1]
D                                           E7
  Een boertje uit Brabant, die was er nooit moe.
             A             A7
Verzorgde z'n varkens, z'n stier en z'n,
D                             E
oma, die meende een man zoals jij.
                 A            A7
Die moet er maar trouwen, dat hoort er zo,
   D                                        A7
's avonds, heel laat nog, ging hij naar het bal.
      A          A7
En trof daar een meisje en liep,
      D                                   A
in de gaten, want weet je wat zij van hem vond?
                  A7
Hij stonk zo naar mest en hij stonk uit z'n:

[Chorus]
D                                 E
Vondel was goed, man, wat kon die rijmen.
A7
  Als ik het probeer, merk ik iedere keer:
A         G              D   A       D      D   A#
Dat ik er nooit wat van: Von-del was goed.

[Verse 2]
A#7  D#                                A#
 Zij was er een deerne van tweehonderd pond.
A#
Het beste beviel hem haar lekkere:
D#                                     A#7
Eetlust, want eten deed zij voor de pret.
     F          A#           A#7
Maar liever had hij toch een engel in:
D#                                 A#
Koken, dat kon ze, dat deed zij al lang.
                           A#7
Maar werd van de liefde en mannen,
  D#                                           A#
zo droevig, want zij had een heel groot complex.
            A#7
Kerels, die willen alleen toch maar:

[Chorus]
F                         G#      A#7
Vondel was goed, man, wat kon die rijmen.
A#7
Als ik het probeer, merk ik iedere keer:
                         D#  A#      D#     D#   A#  B
Dat ik er nooit wat van: Von-del was goed.       /

[Verse 3]
B7   E                          B
  Op zekere avond, zij vonden elkaar.
B
Zij wou eerst niet meegaan, dat vond hij wat,
E                                          B
moeilijk, hij vroeg haar: "Wat wil jij dan doen?"
B
Zij gaf hem toen eerst een ontzettende,
E                                      B
koffie, die slap was maar liefde maakt blind.
                     B7
Ging met hem 't hooi in en kreeg toen,
    E                                      B7
een kleurtje, daarom vroeg hij toen om d'r hand.
B              B7
Er kwamen toen baby's aan lopende,

[Chorus]
E                 B
Vondel was goed.
E        A       B7
Man, wat kon die rijmen.
F#7   B7
  Als ik het probeer, merk ik iedere keer:
B7
Dat ik er nooit wat van:

[Outro]
E                         A       B7
Vondel was goed, man, wat kon die rijmen.
F#m   B7
  Als ik het probeer, merk ik iedere keer:
B7
Dat ik er nooit wat van:
E   B       E      E   B   E
Von-del was goed.