Vreemdeling wees welkom Vraag mij niets, ik heb geen antwoord bij de hand Wat ik je wel nu kan vertellen Is, een beetje, hoe het hier toegaat in dit land Een land vol kleine mensen En van tuintjes, op een camping, liefst bij zee En dan daar de auto wassen En op zondag nemen we, soms, oma mee Dit is een land van televisie En van koffie, en "Misschien nog iets erbij?" Een land van "Anders nog iets?" En "Wil die kleine soms een stukkie worst van mij?" Dit is een land vol columnisten Iedereen heeft, hoe dan ook, een mening hier En voor alles is een krant dan wel een tijdschrift Dus het komt ook nog op papier Het zijn zo maar wat observaties Misschien heeft u er nu de tijd niet voor Maar omdat ik niet weet hoe we u echt kunnen helpen Lul ik nog maar even door Dit is een land waar het vaak regent Maar dan zeggen we: "De boeren zijn weer blij!" En verder kankeren we voornamelijk Want het gaat goed, maar toch, dat zeiken, dat zijn wij Dit is een land vol kleine mensen Maar vaak bereid tot een echt groot gebaar Dan maken we het echt gezellig op TV Voila! Miljoenen bij elkaar Het zijn zomaar wat wetedingen U kunt er niets mee, in ieder geval niet meteen Maar ik weet echt niet hoe we u echt kunnen helpen Dus hier komt er nog maar een Nog eentje dan, over die tuintjes Want die zijn wezenlijk van bijzonder groot belang Die tuintjes staan voor privacy Prive! Van mij! En dat is het al heel lang En daar ligt nu de "crux" van welkom Want welkom ben je zeer Maar zet je tentje niet te dicht Bij een anders tuintje neer En verder kan ik je niet helpen En bijna niemand, ben ik bang Want u kost geld, en u kost stemmen Voor geen partij dus van belang Maar wees welkom, beste vreemdeling Ik hoop, het ga je goed En blijven hopen, net als ik Dat iemand ooit weet hoe het moet