Klevende liefde
Ging vroeger van mond tot mond
Vrijelijk de tafel rond
Als er kermis was in het dorp
Zonder blikken
Altijd blozen
Voorzichtig nippen van het glas
'Recht op de man af' kwam niet te pas
Toen mijn moeder een meisje was

Anijs met suiker
En ulevellen
Die haar vrijer voor haar kocht
Kleine glaasjes
Witte onschuld
Uit een tijd dat weinig mocht

Maar de boeien zijn verbroken
En niemand is onschuldig
Liefde kan tegenwoordig niet meer kleven
Onze ogen zijn geopend
En we kijken ongeduldig
Uit naar iemand die ons meer
En meer kan geven

Vluchtige liefde
Als vlinders van bloem tot bloem
Kinderen van een seizoen
Die zich vlug te goed moeten doen
Het beetje liefde
Dat we hebben
Wordt verhandeld en geruild
Als in het spreekwoord van die twee
Waar er altijd wel een huilt

Jij bent veranderd
Je hebt een ander
Voor je mij ooit hebt gehad
Naar de reden
Kan ik raden
Het maakt niet uit; ik ben het zat

Want de boeien zijn verbroken
En niemand is onschuldig
Liefde duurt niet langer een heel leven
Beloftes zijn gebroken
Om weer even ongeduldig
Uit te kijken naar geluk
Dat iemand ons moet geven